genealogia.mrog.org
Strona główna  •  Nawigacja  •  Wyszukiwarka  •  Oznaczenia graficzne  •  Formularz kontaktowy  •   •  Zasady korzystania

Kowale
Schmiededorf


rodzaj miejscawioska
położenie geograficzneKowale, gmina Praszka, powiat oleski, województwo opolskie, Polska, Europa,
  gmina Praszka powiat oleski województwo opolskie Polska Europa 
szerokość geograficzna 51.0833 = 51° 4′ 59″ φ N
długość geograficzna 18.4833 = 18° 28′ 59″ λ E
wysokość n.p.m. 197m
strefa czasowa UTC+1
siedziba/stolica dlaparafia św. Wojciecha Biskupa Męczennika w Kowalach-Ganie,
cmentarz parafialny w Kowalach, kościół Świętych Feliksa i Adaukta w Kowalach
Nazwiska pojawiające się w tej genealogii w Kowalach:Najczęstsze: Krzemiński, Owczarek, Łysy, Kalinowski, Duda, Janas, Dudek, Dzieweczczak, Dzięcioł, Plewa
Alfabetycznie: (rozwiń)
Informacje o 162 nazwiskach zostały ukryte w związku z ochroną prywatności (kontakt).

Pobliskie współrzędne geograficzne
odległość mierzona w linii prostej

Aleksandrów (1.7 km), kościół Świętych Feliksa i Adaukta w Kowalach (1.8 km), Rozterk (2.6 km), Długie (2.9 km), Zawisna (2.9 km), Bugaj przy Praszce (3.0 km), cmentarz parafialny w Praszce (3.3 km), Pustkowie Bakanowskie (3.7 km), Gana (3.7 km), Skotnica (3.8 km), Zawisna (3.9 km), Praszka (3.9 km), Przedmość (4.0 km), Sołtysy (4.0 km), Krzyżanowice (4.1 km), Kuźniczka (4.3 km), Kuźnica (4.8 km), Grudzieczyzna (5.2 km), Rosochy (5.6 km), Lachowskie (5.8 km), kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zdziechowicach (6.0 km), Raczyzna (6.0 km), Strojec (6.0 km), Zdziechowice (6.1 km), Wierzbie (6.2 km), Gorzów Śląski (6.6 km), Szyszków (6.6 km), Faustianka (6.9 km), Tokary (7.0 km), Stara Gajówka Kalinowskich (7.0 km), Brzeziny (7.2 km), Łazy (7.2 km), Chwiły (7.3 km), Wygiełdów (7.5 km), Komorniki (7.7 km), Ożarów (7.8 km), Prosna (8.1 km), Wróblew (8.7 km), Żytniów (9.7 km), Grębień (9.7 km), Jelonki (9.8 km), Rudniki (9.9 km), Jastrzygowice (10.0 km), Uszyce (10.0 km), kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Uszycach (10.1 km), Popowice (10.2 km), Mokrsko (10.3 km), Pawłowice (10.7 km), Kadłub (10.8 km), Kościeliska (11.2 km), Toplin (11.4 km). Porównanie: Warszawa (217.2 km), Berlin (384.7 km), Paryż (1180.7 km), Londyn (1294.8 km), Waszyngton (7112.9 km).

Źródła

  • {#1} Fakty i legendy o dawnym życiu mieszkanców wsi Kowale (MR15727), gmina Praszka, dr inż. Henryk Noga Wrocław (1997), Życie Praszki cz. I s. 8 w nr 3/97 (15) z grudnia 1997 r. + cz. II s. 8 w nr 4/97 (16) z grudnia 1997 r.miejsce w repozytorium: Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna Głubczyce; przechowuje: Śląska Biblioteka Cyfrowa, miejsce w repozytorium: https://www.sbc.org.pl/dlibra/docmetadata?id=326240 + https://www.sbc.org.pl/dlibra/docmetadata?id=326241
    Ziemia Wieluńska, w tym Kowale, była od niepamiętnych czasów polska. W okresie II rozbioru Polski w 1793 r. ziemie wieluńskie zostały przydzielone Prusom i były pod zaborem pruskim do utworzenia przez Napoleona I Księstwa Warszawskiego w oparciu o traktat zawarty w Tylży dniach 7–9 lipca 1807 r. pomiędzy Francją, Rosją i Prusami. Księstwo Warszawskie istniało do upadku Napoleona I, a faktycznie do ogłoszenia Królestwa Polskiego dnia 20 maja 1815 r. Ziemia wieluńska dostała się pod zabór rosyjski. Zabór rosyjski (tj. niewola) Kowali i całej ziemi wieluńskiej trwał do wybuchu I wojny światowej – 1 sierpnia 1914 r. Odzyskanie niepodległości Polski nastąpiło faktycznie po ucieczce Niemców w 1918 r. W okresie I wojny światowej za zgodą władz pruskich, w Kowalach zorganizowano Polską Organizację Wojskową (POW). Szkolenie członków POW odbywało się na pastwiskach pomiędzy zabudowaniami przy ul. Ożarowskiej a rzeką Ozorką, przygotowując młodzież do walki oficjalnie z Rosją, a nieoficjalnie z Prusami. Świadczy o tym między innymi, śpiewana zwrotka piosenki w czasie odbywających się pod wieczór ćwiczeń: „Rozwalił się Moskal Świnia na polskiej krainie”, natomiast, gdy nie było kontroli władz pruskich to śpiewano: „Rozwalił się Niemiec Świnia na polskiej krainie”. Zwrotki tej piosenki śpiewanej w dwóch wersjach świadczą dobitnie o dążności społeczeństwa Kowali do odzyskania pełnej niepodległości Polski.
    Nazwa wsi Kowale pochodzi prawdopodobnie od rzemieślników – kowali pracujących dla potrzeb wsi i miejscowego dworu. Kowale jako wieś pańszczyźniania należała do rodziny szlacheckiej – Kowalskich, herbu Wierusz. Dwór wybudowany prawdopodobnie w wieku XIII na pagórku powstałym z naniesionej ziemi w czapkach przez chłopów pańszczyźnianych. Prawdopodobnie nie były to czapki, ale jakieś pojemniki podobne do chłopskich czapek. Stosunek chłopów pańszczyźnianych do dworu, a właściwie do ich właścicieli zwanych powszechnie dziedzicami, był bardzo nieufny, a nawet można określić wrogi. Wypływało to z różnych sytuacji pomiędzy chłopami, szczególnie w czasie odrabiania pańszczyzny, a nadzorującym ich pracę ekonomem. Przytaczam kilka przykładów postępowania szlachty z chłopami pańszczyźnianymi i robotnikami pracującymi napolach dworskich.
    W połowie XI wieku (sic!) – Meroń, ojciec Wincentego (Wincenty urodzony w 1850 roku – zmarł w 1920) w czasie odrabiania pańszczyzny powiedział coś niewłaściwego ekonomowi, który uderzył go silnie batem przez plecy, przecinając mu ubranie, a z pleców zaczęła płynąć krew. Poszkodowany był silnym mężczyzną i uderzył ekonoma w głowę tak silnie, że ten się przewrócił. Meroń zaraz uciekł za granicę do Krzyżanowic w Prusach, bo za uderzenie ekonoma przez chłopa pańszczyźnianego groziła kara śmierci. Powrócił do Kowali po zniesieniu pańszczyzny i był przez szereg 1at sołtysem wsi Kowale.
    Gospodynie chłopów pańszczyźnianych miały obowiązek dostarczania do dworu tuczonych kapłonów (kastrowanych kogutów) na określony termin. Jeżeli dostarczony kapłon przez gospodynie nie był dostatecznie tłusty, to otrzymywała karę chłosty na gołą pupę oraz wyznaczono następny termin dostawy.
    Dwór pilnowało dwóch stróży (z niemieckiego zwanych wachterzami). Pewnej nocy złodzieje ukradli z obory jałówkę. Za karę stróże mieli otrzymać baty. Miała to być kara pokazowa, aby innych odstraszyć do złodziejstwa. W porze obiadowej wszyscy robotnicy zostali zebrani na podwórze dworskie. Zjechało się również dużo szlachty. Przygotowano baty, kilka snopków słomy i wiadra z wodą. Na tej słomie mieli położyć stróżów i bić ich, a gdy stracą przytomność – trzeźwić polewając wodą z wiader. Jako ostatni na podwórze dworskie zjechali fornale, którzy rozwozili obornik (gnój) na pole. Każdy na wozie miał kopoc (kopoc składa się z dwóch zębów oprawionych na długim trzonku drewnianym pod kątem około 90 stopni, służący do ściągania obornika z wozu). Szlachta też przyszła przypatrzeć się biciu. Tuż przed ceremonią bicia jeden z fornali chwycił kopoc z wozu, pobieg do szlachty i krzyknął: „Nie bić wachtyrzy! Nie bić wachtyrzy! Nie bić wachtyrzy!”, a kopoc trzymał do góry, grożąc nim szlachcie. Szlachta się przelękła i uciekła do pokoi dworu. Fornal uciekł do Krzyżanowic za granicę, do Prus. Groziła mu kara śmierci. Stróżom już nie sprawiano bicia.
    Budynki mieszkalne, zwane powszechnie chałupami, w okresie pańszczyzny budowano bez fundamentów. Bale drewniane kładziono bezpośrednio na ziemię, a w późniejszym okresie na warstwie kamieni. Dachy były czterospadowe, kryte słomą. Chłop pańszczyźniany, chcąc budować dom lub stodołę, szedł do dziedzica, który pozwalał mu z lasu dworskiego (kowalskiego) wziąć sobie tyle drewna ile było mu potrzeba. Odrabiał to pracą we dworze.
    Chałupy z czasów pańszczyźnianych składały się z sieni, przedzielonej kominem na dwie części. W pierwszej części sieni było wejście na górę po drabinie, oraz wejście do izby. W drugiej części sieni, za kominem stały żarna (urządzenie poruszane ręcznie, służące do mielenia zboża), a zamożniejsi gospodarze chowali w tej części sieni świniaka. Izby były mniej więcej o wymiarach 5 × 6 m. Z izby prowadziły drzwi do komory, która w okresie pańszczyźnianym służyła za oborę. Komora była stosunkowo duża, mogła pomieścić dwie krowy. Chłop pańszczyźniany mający dwie krowy należał do zamożnych, większość miałajednąkrowę.
    W tej komorze (w części obory) w zimie stała zawsze duża beczka z kiszoną kapustą. Zboże i mąkę przechowywano na górze. Z komory drugie drzwi wychodziły bezpośrednio na podwórze, którymi wyprowadzano krowy i wyrzucano obornik. Kury trzymane były w izbie pod kominem. Konia rzadko kto posiadał. Ziemię uprawiano krowami. Umeblowanie izby stanowiły: łóżka, ławki z oparciem, stół, stołki, skrzynie na ubrania, nie było szaf i półki na miski i łyżki. Podłóg w izbach nie było, tylko ubita glina posypywana piaskiem. W każdej izbie stało kółko (kołowrotek) do przędzenia i krosna.
    Stodoły były małe, o bardzo niskich ścianach, składające się z 3 lub 4 belek i bardzo wysokich dachach krytych słomą.

    Gleby uprawiano w XIX wieku i wcześniej – w zagony. Metoda tej uprawy była podyktowana nadmierną ilością stojącej wody opadowej na gruntach ornych. Nigdy nie uprawiano całej powierzchni gruntów ornych. Pewna ilość była pod wodą lub była tak wilgotna, że na wiosnę nie było możliwości jej uprawy. W tych warunkach klimatycznych, glebowych i uprawowych, zbiory i plony roślin uprawianych były bardzo niskie. Początkowo do orki używano sochy, którą w połowie XIX wieku stopniowo zastąpiono pługiem. Powierzchnię gleby wyrównywano drewnianymi bronami, następnie zastąpiono broniki drewniane – metalowymi.
    Głównie uprawiano żyto, owies, ziemniaki i len. Siew zbóż i lnu odbywał się rzutowo z płachty, zbiór zbóż sierpem, a w XIX wieku kosą. Rośliny lnu wyrywano ręcznie. Młóckę przeprowadzano do XX wieku wyłącznie cepami. Na początku XX wieku używano do młócki maszyn zwanych popularnie targankami, które sprowadzano z Prus. Młocarnie te, poruszane poprzez kierat ciągniony końmi, targały słomę zbóż, wymłócając zboże wraz z plewami. Zboże rozdzielano od plew używając ręcznych wialni.
    Len uprawiano w celu uzyskania oleju z nasion, z włókien robiono na kołowrotkach nici, a z nich na krosnach płótno z przeznaczeniem na ubrania i pościel.
    Farbowanie nici lnianych i wełny (chowano pewną ilość owiec) odbywało się w każdym domu. Do farbowania zamiast wody używano moczu ludzkiego, dodając farby zakupionej w karczmie oraz części roślinnych cebuli, kory z olchy, łubinu, bzu czarnego w celu utrwalenia określonego koloru. Konstancja Sładek informowała, że kobiety ze wsi z rana na wyścigi biegły po mocz do dworu, gdyż panowie lepiej jedli od chłopów i mocz ich był lepszy niż chłopski. Farbowanie tą metodą, według Konstancji Sładek, dawało bardzo trwały kolor.
    Chłopi pracujący we dworze zamiast pieniędzy za pracę otrzymywali kartki. Kartki stanowiły podstawę wszelkich zakupów w karczmie, włącznie z alkoholem. W Kowalach były dwie karczmy. Jedna na początku wsi po lewej stronie od Praszki w budynku zwanym dziadownią (obecnie nie ma po nim śladu, a w miejscu tym jest zakład ślusarski), druga w środku traktu wieluńskiego (obecnie ulica Wieluńska). Chleb wypiekano w sobotę w specjalnych piecach, zwanych sobotnikami. Nazwa tych pieców pochodzi od tego, że chleb pieczono raz w tygodniu w sobotę, aby był świeży na niedzielę.
    Parafia w Kowalach istniała już w 1460 roku. Kościół (zwany kościółkiem) przechodził różne koleje losu od czasu jego wybudowania. W 1550 roku gruntów nie restaurowany przez właścicieli wsi Kowale – rodziny Kowalskich. W 1720 roku był jeszcze w dobrym stanie. Został rozebrany w 1804 roku (w okresie zaboru pruskiego). W latach 1833 i 1934 na jego miejsce mieszkańcy wsi zbudowali nowy. To ten, który stoi do dziś. Parafia w Kowalach od 15 listopada 1507 roku była już zarządzana przez proboszcza w Praszce. Powodem likwidacji był brak pieniędzy dla parafii (kościoła i księdza).
    Wśród mieszkańców wsi, a nawet okolicy, krąży legenda przekazywana z pokolenia na pokolenie o likwidacji parafii w Kowalach Powodem miało być zabicie cepami księdza w powstałej sprzeczce przy oddawaniu dziesięciny kopków zboża przez chłopów. W oparciu o ten fakt biskup zlikwidował parafię w Kowalach i włączył do parafii w Praszce.
    Dokładnie nie można określić roku zorganizowania szkoły w Kowalach. Można przyjąć, nie robiąc poważnego błędu, że był to początek drugiej połowy XIX wieku.
    Nauka odbywała się tylko w okresie zimy, a latem młodzież pracowała w gospodarstwie. Okres nauki trwał 3 lata, w każdym roku od listopada do kwietnia. Szkołę tę nazywano „zimową szkołą ruską”. Program nauki obejmował naukę pisania i czytania po polsku (czyli język polski), język rosyjski, matematykę, którą określano nazwą rachunki. Nauczyciel nieoficjalnie uczył historii Polski, naturalnie w bardzo ograniczonym zakresie.
    Pisano na tabliczkach rysikami, właściwie nie używano zeszytów. Nauczycielami w szkole „ruskiej” od 1888 roku byli: Krzemiński, Brodziński, a od 1908 roku do 1928 roku Roch Gryszko. Szkoła „ruska” w XIX wieku, pomimo bardzo ograniczonego zakresu nauki, spełniała dużą rolę w dziedzinie oświaty, a nawet świadomości politycznej mieszkańców Kowali.
    Konstytucja dla Księstwa Warszawskiego w 1807 roku znosiła poddaństwo chłopów w Kowalach, nadając wolność osobistą chłopom. Uwłaszczenie chłopów, czyli nadanie ziemi poprzednio przez nich użytkowanej zwanej w Kowalach pomiarami, nastąpiło, według wszelkich danych, w okresie istnienia Księstwa Warszawskiego.
    Zniesienie pańszczyzny, pomimo deklaracji tymczasowego rządu powstania styczniowego, faktycznie nastąpiło po stłumieniu powstania styczniowego przez wojska carskie.
    W Kowalach zniesienie pańszczyzny zbiegło się z wywłaszczeniem właścicieli dworu i ziemi Kowalskich przez władze carskie prawdopodobnie za udział w powstaniu styczniowym. Dwór wraz z ziemią przydzielono rosyjskiemu generałowi lejtmanowi Berdiajewowi na prawach majoratu* za zasługi wtłumieniu powstania styczniowego. Generał lejtman Bardiąjew wydzierżawił dwór braciom – Oskarowi i Rudolfowi Gelmerom pochodzenia niemieckiego. Po Gelmerach wydzierżawił dwór Ostaszewski, następnie syn jego Zygmunt, a w 1923 roku dzierżawił dwór Józef Napieralski.
    Dwór w Kowalach został rozparcelowany przez administrację polską w 1937 roku. Dworek szlachecki został rozebrany po II wojnie światowej.

    * majorat – sposób dziedziczenia, według którego cały majątek nie podzielony przechodzi na najstarszego syna lub krewnego.

    Informacje zebrała i mnie przekazała Hanna Święcicka z domu Małycha

    1. Konstancja Sładek urodzona w 1850 roku, zmarła w 1936 roku, informuje o metodach farbowani lnu i wełny.
    2. Antoni Kuliberda urodzony w 1900 roku, zmarł w 1970 roku, informował o pobiciu Meronia, stróżów, budowie chałup, stodół i wyposażenia domów mieszkalnych.
    3. Piotr Stasiak urodzony w 1875 roku, zmarł w 1968 roku, informował o płacach za prace na kartki i zakupu w karczmach.

    Oprócz tego informacje przekazali dla mnie:

    1. Antoni Noga urodzony w 1880 roku, zmarł w 1964 roku, o noszeniu ziemi pod budowy dworu, o szkole ruskiej i legendzie o zabiciu księdza.
    2. Ireneusz Nowakowski urodzony w 1938 roku, o oddanie dla dworu kapłonów przez kobiety wsi Kowale.
    3. Stefania Szukała z domu Blach, urodzona w 1842 roku, o dzierżawcach dworu przez Gelmerów, Ostaszewskich i Napieralskim.
    4. Adam Słodziński – rękopis – były kierownik szkoły w Kowalach, już nieżyjący, o kierownikach szkoły w Kowalach, legendzie o zabiciu księdza.
    5. Dekanat Praszkowski, str. 382 wydawnictwo kurii częstochowskiej, dot. parafii w Kowalach.
    odpis: 10.03.2023, Maciej Róg
  • {#2} KOWALE. Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu. Edycja elektroniczna (MR09760), redakcja ogólna: Tomasz Jurek, opracowanie informatyczne: Stanisław Prinke; miejsce w źródle: t. 7 Wieluń, s. 98, http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=24200
  • {#3} Wierusz. Urząd miejski w Wieruszowie; miejsce w źródle: http://www.wieruszow.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=80&Itemid=58

    Genealogia rodu Wieruszów, założycieli i pierwszych dziedziców Wieruszowa, sięga swą historią XIII wieku, kiedy to przybyli do Polski prawdopodobnie z Niemiec, z Miśni nad Łabą w Saksonii. Słowo „wierusz” jest pochodzenia łacińskiego: ,,verus” znaczy prawy, rzetelny, szczery.

    Wedle przekazów kronikarskich przodkowie Wieruszów byli „viri pacifici”, czyli „mężami czyniącymi pokój”, a nazwisko otrzymali „dla zachowania prawdy panu swemu”, czyli za wierność polskiemu władcy. Pierwszą postacią historyczną rodu był Lutold de Weruchs, o którym najstarszy zapis pochodzi z 1303 r., ale trudno tę datę wiązać z początkiem miasta Wieruszów.

    […]

    W II połowie XIV wieku ród Wieruszów stał się najliczniejszym rodem w wieluńskim (Wieruszów niegdyś przynależał administracyjnie do ziemi wieluńskiej), a jego przedstawiciele piastowali wówczas czołowe urzędy ziemskie, a najczęściej urząd sędziego.

    […]

    W II połowie XV wieku, kiedy wraz z ogólnym rozwojem ekonomicznym kraju, następuje rozwój nauki, szlachta coraz częściej zaczyna się kształcić. Dużą rolę odgrywał wówczas Uniwersytet Krakowski, do którego uczęszczali również Wierusze, m.in. Jan i Wojciech, a znacznie wcześniej studentem uczelni był Maciej, syn Piotra – założyciela Praszki. Na szczególną uwagę zasługuje jedna z osad, leżąca 18 km na południe od Wielunia, a są nimi Kowale, rodzinne gniazdo Kowalskich herbu Wieruszowa, które już w 1392 r. zostały nabyte przez Bernarda i jego brata Piotra. Losy i ciągłość rodowa Wieruszów nie skończyła się zatem, bezpośrednimi herbowczymi zostali bowiem Wierusze – Kowalscy z wyżej wymienionych Kowali. Powstały wówczas dwie główne linie Wieruszów. W Białej i Kowalach zwana Kowalskimi, w PraszceStrojcu Praskimi. Inne linie Wieruszów ubożeją natomiast. W XVI wieku, w wyniku rozdrobnienia majątku i rozrostu rodziny, Kowalscy systematycznie tracą swoją czołową pozycję w wieluńskim. Sto lat później zubożenie rodziny jest jeszcze bardziej widoczne. Jak widać historia rycerskiego rodu Wieruszów jest niezwykle pasjonująca i bogata.

    […]
    odpis: 04.07.2007, Maciej Róg
1715 narodziny Gertruda Łysa?
1716 narodziny Marianna Łysiak
1718 narodziny Agnieszka Łysa
1720 narodziny Marianna Łysa
1729 pogrzeb (Walenty Łysy, cmentarz parafialny w Kowalach)
1730 narodziny Anna Łysy
1732 narodziny Katarzyna Łysy
1739.01.19 małżeństwo (mąż Jakub Łysy, żona Ewa Okos)
1740 narodziny Błażej Brodny
1774 narodziny Marianna Krzemińska
1775 narodziny
1775.04.22 narodziny Wojciech Baryła
1775.12.31 zamieszkiwanie Ludwik Krzemiński
ok. 1776 zamieszkiwanie (Sieradzki Tomasz)
1777 narodziny Szymon Krzemiński
1778.09.17 narodziny Szymon Sieradzki
1780 narodziny Józef Krzemiński
1782 narodziny Urszula Krzemińska
pogrzeb (Łysy Jakub, cmentarz parafialny w Kowalach)
1782.03.08 śmierć Katarzyna Łysa
pogrzeb (Łysa Katarzyna, cmentarz parafialny w Kowalach)
1782.10.09 narodziny Łucja Baryła
1784.05.28 narodziny Feliks Dzieweczczak
ok. 1785 narodziny Kazimierz Sukała
1785 narodziny Franciszek Krzemiński
ok. 1786 narodziny Jan Olczyk
1786.07.22 narodziny Anna Dudek
ok. 1788 narodziny Jakub Konfederak
1789 śmierć Wiktoria Krzemińska
1790.10.01 narodziny Franciszek Duda
1795 narodziny Elżbieta Dudek
..... »» 1796.01.24 zamieszkiwanie Wojciech Baryła
1797.05.19 narodziny Feliks Dzieweczczak
1798.04.04 narodziny Konstancja Piechura
1799.03.19 narodziny Józef Owczarek
1799.03.22 narodziny Wojciech Dudek
1799.10.11 narodziny Jadwiga Myśliwczak
1799.12.10 narodziny Jan Kalinowski
1799.12.27 narodziny Jan Janas
ok. 1802 narodziny Jan Owczarek
ok. 1803 narodziny Andrzej Żur
1803 śmierć Kazimierz Krzemiński
1803.01.30 śmierć Maciej Baryła
1803.01.30 śmierć Agnieszka Baryła
pogrzeb (Baryła Maciej, cmentarz parafialny w Kowalach)
pogrzeb (Baryła Agnieszka, cmentarz parafialny w Kowalach)
ok. 1804 narodziny Karol Krzemiński
ok. 1804 narodziny Feliks Krzemiński
1804.03.06 narodziny Józefa Piechura
ok. 1805 narodziny Maciej Łuczak
1805.02.09 narodziny Walenty Myśliwczak
ok. 1808 narodziny Szczepan Smolnik
1808.01.14 narodziny Sebastian Myśliwiec
1808.03.02 śmierć Katarzyna Baryła
pogrzeb (Baryła Katarzyna, cmentarz parafialny w Kowalach)
1808.06.03 śmierć Sebastian Myśliwiec
1808.09.23 śmierć Jadwiga Janas
ok. 1809 narodziny Franciszka Krupa
ok. 1809 narodziny Agnieszka Kuliberda
1809.02.27 narodziny Kazimierz Olczyk
1809.05.15 narodziny Julianna Krzemińska
1809.07.14 narodziny Marianna Myśliwiec
1809.10.30 narodziny Elżbieta Plewa
ok. 1810 narodziny Urszula Stykała
1810.09.27 śmierć Barbara Duda
1810.11.18 narodziny Józef Myśliwiec
1810.11.26 śmierć Salomea Myśliwiec
ok. 1811 »» ..... zamieszkiwanie Ludwik Krzemiński
1811.01.02 śmierć Józef Myśliwiec
1811.02.11 narodziny Walenty Dzieweczak
1811.09.29 narodziny Franciszek Olczyk
1811.12.15 narodziny Tomasz Krzemiński
1812.07.29 narodziny Marianna Piechura
1812.08.10 śmierć Marianna Myśliwiec
1812.10.08 narodziny Jadwiga Duda
ok. 1813 narodziny Jan Tobis
ok. 1813 narodziny Agnieszka Sopor
1813.06.05 narodziny Julianna Owczarek
1813.11.12 śmierć Katarzyna Krzemińska
1814.01.23 narodziny Agnieszka Dudek
1814.02.18 narodziny Józefa Olczyk
1814.05.22 narodziny Filip Dzięcioł
1814.07.30 narodziny Wawrzyniec Piechura
1814.09.05 narodziny Mateusz Tabaka
1814.10.11 narodziny Jadwiga Krzemińska
1814.12.15 narodziny Tomasz Dzieweczka
1815.02.01 śmierć Tomasz Dzieweczczak
1816 narodziny Łucja Krzemińska
ok. 1816 narodziny Karol Duda
1816.08.23 śmierć Bartłomiej Duda
ok. 1818 narodziny Jadwiga Mistygacz
ok. 1818 narodziny Petronela Janas
ok. 1818 narodziny Marianna Dzięcioł
1818.04.20 narodziny Wojciech Janas
1819 narodziny Józef Krzemiński
1819 śmierć Józef Krzemiński
1820 narodziny Andrzej Krzemiński
1820.01.14 narodziny Agnieszka Kowalczyk
1821.03.08 narodziny Józefa Szymochnik
ok. 1822 narodziny Agnieszka Dudek
1822.06.21 narodziny Marianna Kowalczyk
1823 narodziny Franciszek Krzemiński
ok. 1828 narodziny Piotr Smerda
1829 narodziny Franciszka Janas
1829.03.19 narodziny Paweł Dudek
1829.10.27 śmierć Łucja Piechura
1830.01.21 narodziny Agnieszka Kalinowska
1830.10.08 narodziny Franciszek Krzemiński
1831 śmierć Marianna Krzemińska
1831.04.08 narodziny Ludwika Kalinowska
1831.08.04 narodziny Marianna Dudek
1831.11.26 śmierć Andrzej Żur
ok. 1832 narodziny Katarzyna Źródelna
1832.09.20 narodziny Michał Krzemiński
1832.12.09 narodziny Franciszek Krzemiński
1832.12.13 śmierć Franciszek Krzemiński
1832.12.22 narodziny Ewa Kalinowska
1833.01.17 narodziny Antonina Morawiak
1833.02.28 śmierć Franciszka Kokot
1833.03.28 śmierć Marianna Kokot
1833.05.07 śmierć Hieronim Krzemiński
1833.05.08 śmierć Maciej Łuczak
1833.05.25 śmierć Kunegunda Piechura
1833.11.22 narodziny Katarzyna Krzemińska
1834.01.26 narodziny Marianna Janas
1834.05.02 narodziny Jan Krzemiński
1834.09.30 narodziny Michał Duda
1834.12.14 śmierć Agnieszka Dzieweczczak
ok. 1835 narodziny Jan Owczarek
ok. 1835 narodziny Agnieszka Dzięcioł
1835.05.06 śmierć Michał Duda
1835.07.05 narodziny Elżbieta Krzemińska
1835.11.13 śmierć Tomasz Dzięcioł
1836.02.05 śmierć Franciszka Dudek
1836.05.02 śmierć Jan Krzemiński
1837.01.21 narodziny Agata Krzemińska
1837.02.02 narodziny Marianna Krzemińska
1837.07.15 śmierć Elżbieta Krzemińska
1837.08.13 śmierć Elżbieta Smolnik
1838.02.17 śmierć Franciszek Duda
1838.04.24 śmierć Szymon Krzemiński
1839.04.23 śmierć Marianna Krzemińska
1840.02.26 narodziny Józef Hąbek
1841.01.01 śmierć Andrzej Janas
1841.08.16 narodziny Szczęsny Janas
1842.01.23 śmierć Karol Pokorski
1842.03.20 narodziny Franciszek Kukulski
1844.05.14 śmierć Jan Dudek
1844.06.11 narodziny Antoni Janas
1845.10.12 śmierć Michał Patyk
1845.12.25 śmierć Marianna Sukała
1846 narodziny Rozalia Lipczak
1847.08.31 śmierć Jan Olczyk
ok. 1848 narodziny Marianna Sałata
do śmierci zamieszkiwanie (Konfederak Gertruda)
1848.08.10 śmierć Gertruda Konfederak
1849 śmierć Agnieszka Krzemińska
1851.06.01 narodziny Wincenty Tobis
1852 zajęcie Józef Owczarek sołtys
1852.08.04 śmierć Feliks Łuczak
1853.06.13 śmierć Agnieszka Smerda
1855.11.30 śmierć Jan Krzemiński
1856.10.11 narodziny Jadwiga Krzemińska
1857.10.03 narodziny Franciszek Durecki
1859.11.09 śmierć Józef Owczarek
do śmierci zamieszkiwanie (Tabaka Mateusz)
1860 śmierć Mateusz Tabaka
1860.02.13 narodziny Julianna Hąbek
1860.03.10 narodziny Józef Owczarek
oszac. 1862 narodziny Marianna Hąbek
1863.01.04 narodziny Julian Hąbek
1864.11.20 śmierć Marianna Hąbek
1866.01.08 śmierć Marianna Hąbek
1867.10.28 narodziny Szymon Śmiałkowski
ok. 1873 narodziny Marianna Przybyła
ok. 1875.11.03 narodziny Marianna Sładek
ok. 1876 narodziny Katarzyna Szukała
ok. 1878 narodziny Józef Meroń
1881.11.12 narodziny Katarzyna Kałwak
ok. 1882 narodziny Ludwik Balcer
ok. 1883 narodziny Józef Konfederak
1884 śmierć Jan Kuchta
1884.09.12 narodziny Franciszek Tobis
do śmierci zamieszkiwanie (Zając Łucja)
1885.11.16 śmierć Łucja Zając
1887.05.20 narodziny Julianna Kusiak
1889 narodziny Agnieszka Kalinowska
ok. 1889 narodziny Józef Jama
1892.02.02 narodziny Walenty Owczarek
1892.08.08 narodziny Roch Durecki
1893.11.24 narodziny Katarzyna Owczarek
1895.10.06 narodziny Józef Owczarek
1895.12.12 śmierć Józef Owczarek
1897.03.29 śmierć Katarzyna Owczarek
1897.04.01 śmierć Walenty Owczarek
1898.05.14 narodziny Weronika Owczarek
1901.02.04 narodziny Walenty Owczarek
1902.09.18 narodziny Katarzyna Durecka
1903.09.__ narodziny Stefan Ryglewski
1903.09.03 narodziny Józef Owczarek
1903.09.06 narodziny Józef Owczarek
1904.05.09 śmierć Paweł Owczarek
do śmierci zamieszkiwanie (Kalinowska Rozalia)
1904.12.28 śmierć Rozalia Kalinowska
do śmierci zamieszkiwanie (Kalinowski Marcin)
1905.10.20 śmierć Marcin Kalinowski
..... »» ok. 1909 zamieszkiwanie (Jama Józef)
1910.10.08 narodziny Franciszek Mania
1929.04.08 śmierć Katarzyna Owczarek
1939.12.01 »» 1945.05.08 historia miejsca
do śmierci zamieszkiwanie (Konfederak Józef)
1965.05.09 śmierć Józef Konfederak
do śmierci zamieszkiwanie (Owczarek Józef)
do śmierci zamieszkiwanie (Konfederak Agnieszka)
1970.03.17 śmierć Agnieszka Konfederak
do śmierci zamieszkiwanie (Jędrzejaczyk Łucja)
do śmierci zamieszkiwanie (Owczarek Marianna)
do śmierci zamieszkiwanie (Wolny Julianna)
do śmierci zamieszkiwanie (Jama Józef)
do śmierci zamieszkiwanie Józef Owczarek
do śmierci zamieszkiwanie Jacek Krupa
do śmierci zamieszkiwanie (Brzóska Mikołaj)
do śmierci zamieszkiwanie Andrzej Janas
do śmierci zamieszkiwanie Jan Krzemiński
do śmierci zamieszkiwanie Marcin Dzieweczczak
do śmierci zamieszkiwanie (Dzieweczczak Jan)
do śmierci zamieszkiwanie (……… Róża)
do śmierci zamieszkiwanie Jan Olczyk
do śmierci zamieszkiwanie (Stasiak Stanisław)
do śmierci zamieszkiwanie (Noga Bernard)
do śmierci zamieszkiwanie (Piechura Konstancja)
do śmierci zamieszkiwanie (Frejus Piotr)
do śmierci zamieszkiwanie (Kaczmarek Tomasz)
do śmierci zamieszkiwanie (Rasztar Wojciech)
do śmierci zamieszkiwanie Sebastian Plewa
do śmierci zamieszkiwanie Karol Duda
do śmierci zamieszkiwanie Jan Piechura
do śmierci zamieszkiwanie (Plewa Jakub)
do śmierci zamieszkiwanie (Krupa Jakub)
do śmierci zamieszkiwanie (Meroń Paweł)
do śmierci zamieszkiwanie (Sałata Piotr)
do śmierci zamieszkiwanie Tomasz Dzięcioł
do śmierci zamieszkiwanie Stanisław Śmiałkowski
do śmierci zamieszkiwanie Franciszek Durecki
do śmierci zamieszkiwanie Jakub Łysy
do śmierci zamieszkiwanie Wojciech Baryła
do śmierci zamieszkiwanie Andrzej Mania
do śmierci zamieszkiwanie Walenty Dzieweczak
oszac. 1786 »» śmierci zamieszkiwanie Bartłomiej Duda
do śmierci zamieszkiwanie Józef Owczarek
do śmierci zamieszkiwanie Wojciech Fudelajak
Identyfikator rekordu: Kowale
Ostatnie zmiany: 10.03.2023
Zaproponuj zmiany
Stworzono w aplikacji JSFamilia