Notatka

• {#1} Ojcem Heleny pm. Jędrzejaczyk był działacz związkowy Wojciech Sosiński (1872-1934). Urodził się 3 kwietnia 1872 r. w Lubomierzu k. Pleszewa (być może parafia Sowina Szukaj w archiwach). Jego rodzicami byli Walenty Sosiński i Marianna Jebas. Początkowo pracował jako górnik. W latach 1905–13 był prezesem Zarządu Głównego Zjednoczenia Zawodowego Polskiego. Był posłem polskiej frakcji Reichstagu II Rzeszy w latach 1912-1916 oraz (wskutek wojny) 1916-1918 z rejencji opolskiej z powiatu katowickiego z okręgu nr 6 Katowice-Zabrze (wygrał 18 659 głosami w II turze z socjaldemokratą Józefem Biniszkiewiczem z 12 786 głosów). W latach 1918–21 był przedstawiciel ludności Górnego Śląska w Naczelnej Radzie Ludowej w Poznaniu. Po wojnie poseł na Sejm Ustawodawczy (1919-1922) w Narodowo-Chrześcijańskim Klubie Robotniczym. W 1921 r. wystąpił z inicjatywą budowy Uniwersytetu Śląskiego. Później poseł Sejmu II Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji (1925-1927, zastąpił Bolesława Sikorskiego, który zrzekł się mandatu) oraz II kadencji (1928-1930) w Grupie Śląskiej Chrześcijańskiej Demokracji. W 1930 r. został posłem Sejmu Śląskiego III kadencji. Zmarł 27 września 1934 r. w Siemianowicach Śląskich (opróżniony mandat Sejmu Śląskiego do 1935 r. objął Stefan Giebel). Pochowany z honorami w Siemianowicach Śląskich.

Źródła

• {#1} Dokument śmierci Wojciecha Sosińskiego (MR11928); miejsce w źródle: Urząd Stanu Cywilnego w Siemianowicach Śląskich 297/1934
  odpis: 04.11.2014, Maciej Róg
• {#2} Ignacy Jendrzejaczyk o bracie Józefie. Rodzinne wspomnienia (MR02596), Ignacy Jendrzejaczyk (22.05.1997, Wieluń); miejsce w źródle: 9-10
  
  Józef ur. 1.01.1910 r. na gajówce w Kuźniczce — Kuźniczka należała do wsi Skotnica; zmarł 12.07.1958 r. Ukończył Seminarium Nauczycielskie w Krotoszynie i zaraz powołany został do wojska do podchorążówki w Śremie k. Poznania na jeden rok. Od września 1930 roku do kwietnia 1939 r. uczył w szkole w Siemianowicach Śląskich. W roku 1932 po ćwiczeniach wojskowych otrzymał stopień podporucznika. Był to pierwszy ofcer ze wsi Strojec. W kwietniu 1939 roku powołany do wojska do Mikołowa na Śląsku. I stąd 1 września, jako dowódca oddział P-panc brał udział na wojnie w walce przeciwko Niemcom. Na lubelszczyźnie wzięty do niewoli 20 września 1939 roku. Przebywał w obozie jenieckim: Kriegsgefangenenofizierlager II C Woldenberg. W skrócie Oflag II C liczył 5908 oficerów polskich, a także 733 podchorążnych, podoficerów i szeregowców. Woldenberg to miasto na Pomorzu Zachodnim, nazwa polska Dobiegniew i należy obecnie do Polski. 25 stycznia 1945 roku nastąpił wymarsz z obozu. Na placach apelowych o godzinie 7 rano stanęło około 6,5 tysiąca jeńców gotowych do wymarszu ewakuacyjnego. Wymarsz trwał od 8 do 11 godziny. Na czele kolumny posuwał się oddział konwojentów w sile dwu plutonów. Po bokach szły łańcuchy obstawy. Ostrzegano, że kto będzie opóźniał marsz i pozostawał w tyle, będą strzelać. Widziano jak wachamani kłuli bagnetami opieszałych i że na końcu kolumny słychać było odgłosy strzałów. Lista oficerów polskich zabitych i rannych w marszu było 45. Drogi były zaśnieżone i było bardzo mroźno. Józef maszerował w jednej z pierwszych kolumn i te kolumny dotarły do Lubeki. Niektóre kolumny z tyłu zostały zajęte przez oddziały radzieckie. Posiłki były mniej niż małe. Z Lubeki po zakończeniu działań wojennych wracał jak najszybciej do Ojczyzny. W Siemianowicach oczekiwała go żona przez okres 5-ciu lat. W Siemianowicach poślubił Helenę Sosińską w 1939 r. Dzieci nie mieli. Pracowała na stanowisku dyrektora w fabryce czekolady „Hanka” w Siemianowicach. Jej ojciec był posłem na sejm śląski w Katowicach. Zmarł około 1934 roku. Miała trzy siostry i czterech braci. Dwaj bracia młodzi w wieku 25 i 28 lat — z zawodu jeden muzyk grał w Filharmonii w Katowicach, drugi skończył prawo w Poznaniu — jako jedni z pierwszych aresztowani i wywiezieni do obozu w Oświęcimiu — tam w ciągu miesiąca zginęli.
  odpis: 19.12.2010, Maciej Róg

Rekordy linkujące

• wyszukiwarki internetowe — nie