Notatki

• {#1} Niejaka Marianna Jebas (być może krewna tutaj opisywanej Marianny) urodzona 2 marca 1908 r. w Sowinie Błotnej (51.834266, 17.78841 Google Maps; inaczej Olędry Sowińskie, wówczas Eulendorf) koło Pleszewa jako jedna z 49 pacjentek zakładu opiekuńczego św. Jozefa w Osiecznej dla kobiet nieuleczalnie chorych oraz fizycznie i psychicznie opóźnionych w rozwoju, 24 lutego 1940 r. została wywieziona samochodem ciężarowym przez niemieckich nazistów do Kościana, gdzie na dziedzińcu szpitala psychiatrycznego przeładowano je do specjalnie przygotowanych samochodów — komór gazowych. Kobiety zostały zagazowane spalinami podczas jazdy do lasu Jarogniewice-Głuchowo, tam pochowano zwłoki. By zatrzeć ślady zbrodni, wiosną 1944 r. hitlerowcy wykopali i spalili zwłoki, prochy wymieszano z ziemią i rozrzucono po lesie.
• {#2} Marianna należała do rodu Sosiński (protoplasta: Walenty Sosiński).
• {#3} Na dzień 18.02.2024 pochodzi od niej co najmniej 1 dziecko i 3 wnuków

Źródła

• {#1} Ignacy Jendrzejaczyk o bracie Józefie. Rodzinne wspomnienia (MR02596), Ignacy Jendrzejaczyk (22.05.1997, Wieluń); miejsce w źródle: 9-10
  
  Józef ur. 1.01.1910 r. na gajówce w Kuźniczce — Kuźniczka należała do wsi Skotnica; zmarł 12.07.1958 r. Ukończył Seminarium Nauczycielskie w Krotoszynie i zaraz powołany został do wojska do podchorążówki w Śremie k. Poznania na jeden rok. Od września 1930 roku do kwietnia 1939 r. uczył w szkole w Siemianowicach Śląskich. W roku 1932 po ćwiczeniach wojskowych otrzymał stopień podporucznika. Był to pierwszy ofcer ze wsi Strojec. W kwietniu 1939 roku powołany do wojska do Mikołowa na Śląsku. I stąd 1 września, jako dowódca oddział P-panc brał udział na wojnie w walce przeciwko Niemcom. Na lubelszczyźnie wzięty do niewoli 20 września 1939 roku. Przebywał w obozie jenieckim: Kriegsgefangenenofizierlager II C Woldenberg. W skrócie Oflag II C liczył 5908 oficerów polskich, a także 733 podchorążnych, podoficerów i szeregowców. Woldenberg to miasto na Pomorzu Zachodnim, nazwa polska Dobiegniew i należy obecnie do Polski. 25 stycznia 1945 roku nastąpił wymarsz z obozu. Na placach apelowych o godzinie 7 rano stanęło około 6,5 tysiąca jeńców gotowych do wymarszu ewakuacyjnego. Wymarsz trwał od 8 do 11 godziny. Na czele kolumny posuwał się oddział konwojentów w sile dwu plutonów. Po bokach szły łańcuchy obstawy. Ostrzegano, że kto będzie opóźniał marsz i pozostawał w tyle, będą strzelać. Widziano jak wachamani kłuli bagnetami opieszałych i że na końcu kolumny słychać było odgłosy strzałów. Lista oficerów polskich zabitych i rannych w marszu było 45. Drogi były zaśnieżone i było bardzo mroźno. Józef maszerował w jednej z pierwszych kolumn i te kolumny dotarły do Lubeki. Niektóre kolumny z tyłu zostały zajęte przez oddziały radzieckie. Posiłki były mniej niż małe. Z Lubeki po zakończeniu działań wojennych wracał jak najszybciej do Ojczyzny. W Siemianowicach oczekiwała go żona przez okres 5-ciu lat. W Siemianowicach poślubił Helenę Sosińską w 1939 r. Dzieci nie mieli. Pracowała na stanowisku dyrektora w fabryce czekolady „Hanka” w Siemianowicach. Jej ojciec był posłem na sejm śląski w Katowicach. Zmarł około 1934 roku. Miała trzy siostry i czterech braci. Dwaj bracia młodzi w wieku 25 i 28 lat — z zawodu jeden muzyk grał w Filharmonii w Katowicach, drugi skończył prawo w Poznaniu — jako jedni z pierwszych aresztowani i wywiezieni do obozu w Oświęcimiu — tam w ciągu miesiąca zginęli.
  odpis: 19.12.2010, Maciej Róg
• {#2} Wojciech Sosiński — działacz związkowy i parlamentarzysta (MR12105), Witold Marcoń, Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, Zeszyty Historyczne z 2010 r. tom XI „Z dziejów emigracji polskiej XVIII-XX w.”, s. 337-345, Częstochowa 2010, Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, ISBN 978-83-7455-193-9, ISSN 1898-4630, http://dlibra.bg.ajd.czest.pl:8080/dlibra/docmetadata?id=2512
  odpis: 11.11.2015, Maciej Róg

Linia czasu

Wykres potomków

Lista zdarzeń (2)

Rekordy linkujące