powiat wieruszowski
| rodzaj miejsca | powiat |
| położenie geograficzne | powiat wieruszowski, województwo łódzkie, Polska, Europa, •    |
| stolica/siedziba | Wieruszów |
| miejsca położone wewnątrz | gmina Bolesławiec, gmina Czastary, gmina Galewice, gmina Lututów, gmina Łubnice, gmina Sokolniki, gmina Wieruszów     |
| Nazwiska pojawiające się w tej genealogii (powiat wieruszowski): | Najczęstsze: Zapłotny, Mania, Zieliński, Mormol, Cieślak, Kędzia, Głuszak, Pindor, Pietrusiński, Jaguś Alfabetycznie: (rozwiń) Informacje o 146 nazwiskach zostały ukryte w związku z ochroną prywatności (kontakt). |
Źródło
-
{#1}
Wierusz. Urząd miejski w Wieruszowie; miejsce w źródle: http://www.wieruszow.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=80&Itemid=58
odpis: 04.07.2007, Maciej RógGenealogia rodu Wieruszów, założycieli i pierwszych dziedziców Wieruszowa, sięga swą historią XIII wieku, kiedy to przybyli do Polski prawdopodobnie z Niemiec, z Miśni nad Łabą w Saksonii. Słowo „wierusz” jest pochodzenia łacińskiego: ,,verus” znaczy prawy, rzetelny, szczery.
Wedle przekazów kronikarskich przodkowie Wieruszów byli „viri pacifici”, czyli „mężami czyniącymi pokój”, a nazwisko otrzymali „dla zachowania prawdy panu swemu”, czyli za wierność polskiemu władcy. Pierwszą postacią historyczną rodu był Lutold de Weruchs, o którym najstarszy zapis pochodzi z 1303 r., ale trudno tę datę wiązać z początkiem miasta Wieruszów.
[…]W II połowie XIV wieku ród Wieruszów stał się najliczniejszym rodem w wieluńskim (Wieruszów niegdyś przynależał administracyjnie do ziemi wieluńskiej), a jego przedstawiciele piastowali wówczas czołowe urzędy ziemskie, a najczęściej urząd sędziego.
[…]W II połowie XV wieku, kiedy wraz z ogólnym rozwojem ekonomicznym kraju, następuje rozwój nauki, szlachta coraz częściej zaczyna się kształcić. Dużą rolę odgrywał wówczas Uniwersytet Krakowski, do którego uczęszczali również Wierusze, m.in. Jan i Wojciech, a znacznie wcześniej studentem uczelni był Maciej, syn Piotra – założyciela Praszki. Na szczególną uwagę zasługuje jedna z osad, leżąca 18 km na południe od Wielunia, a są nimi Kowale, rodzinne gniazdo Kowalskich herbu Wieruszowa, które już w 1392 r. zostały nabyte przez Bernarda i jego brata Piotra. Losy i ciągłość rodowa Wieruszów nie skończyła się zatem, bezpośrednimi herbowczymi zostali bowiem Wierusze – Kowalscy z wyżej wymienionych Kowali. Powstały wówczas dwie główne linie Wieruszów. W Białej i Kowalach zwana Kowalskimi, w Praszce i Strojcu Praskimi. Inne linie Wieruszów ubożeją natomiast. W XVI wieku, w wyniku rozdrobnienia majątku i rozrostu rodziny, Kowalscy systematycznie tracą swoją czołową pozycję w wieluńskim. Sto lat później zubożenie rodziny jest jeszcze bardziej widoczne. Jak widać historia rycerskiego rodu Wieruszów jest niezwykle pasjonująca i bogata.
[…]
