Notatki

• {#1} Domatków skansen Kolbuszowa (koniec budowy 1840, konsekracja 1843, czynny do 14.12.2003, przekazany formalnie 2008, fizycznie przeniesiony 2010)
  • fotografia Zdzisława Postępskiego, repozytorium: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Oddział w Rzeszowie, Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa
  • „Pozdrowienie z Rzochowa Kościół” 1915 r. Biblioteka Narodowa DŻS XII 8b/p.14/64 Polona

Źródło

• {#1} Zatopione dawniejsze metryki rzochowskie (MR15718-C). Kronika parafii Rzochów 1837–1971 (MR15718), parafia św. Marka Ewangelisty w Mielcu-Rzochowie, twórca: Krzysztof Haptaś, Liber Memorabilium Parochiae Rzochów Introductus Anno Domini 1837, Muzeum Kultury Ludowej ISBN 978-83-904464-9-3; miejsce w źródle: s. 7, 25–26 [w oryginale s. 1–2]
  
  [Krzysztof Haptaś, 2014]: (…) najboleśniejszą stratą (…), będącą niewątpliwie skutkiem pamiętnej powodzi z 23/24 IX 1839 r., jest brak staropolskich metryk parafialnych [Jeszcze w końcu XVIII w., a z pewnością do 1839 r., w archiwum parafialnym znajdowały się staropolskie księgi ochrzczonych z lat 1679–1710, 1710–1764, 1765–1777 i 1777–1786, zaślubionych z lat 1677–1777 oraz zmarłych z lat 1704–1777 i 1777–1785, Archiwum Parafii (…), Inventarium ecclesiæ paroch[ialis] in Rzochow ex anno 1794, s. 15]. Na szczęście wiele ważnych dokumentów, ksiąg rękopiśmiennych zachowało się do dzisiaj. Można wymienić wśród nich księgi metrykalne z czasów austriackich (ochrzczonych od roku 1794, zaślubionych od 1793 r. i zmarłych od roku 1794 (…)

  ⁂

  [ks. Józef Możdżeniowski, 1839]: (…) po trzechdniowym deszczu nawalnym nastąpiła powódź niesłychana — jakiej jeszcze nikt w Rzochowie nie widział. Z dnia 23^o na 24^ty września [1]839 tak się Wisłoka wzmogła, że zabrała w Rzochowie kościół – plebanię, spliklerz, stodoły, snopy, dwie wozownie, stajen trzy, chlewków cztery, wszystkie parkany i płoty — słowem, tak wszystko, że ani jeden słupek ze wszystkich plebańskich budynków nie został na swoim dawnym miejscu; to wszystko stało się w przeciągu piąci godzin przez zabranie brzegów, które się w ten czas jeszcze poza plebanią więcej niż dziewięć sążni – do samych prawie ogrodów, będących od wody w tyle za plebanią – posunęły.
  Przed tą powodzią uciekli wszyscy mieszkańcy rzochowscy, którzy mieszkali bliżej wody, razem z podpisanym, który tylko o 25 kroków mieszkał od Wisłoki — na leśnictwo pod Rzochowem, pod las i do lasa.
  Podpisany, spodziewając i obawiając się wielkiej wody, chciał zabierać z plebanii wszystko, co się wziąć dało, lecz mieszkańcy Rzochowa odradzili mu — nie wziął więc z sobą nic więcej, tylko: bydło, trzody, trzy wozy kowane, tłomak z pościelą, jeden kufer z sukniami, a drugi z książkami — reszta zostało wszystko w plebanii.
  odpis: 19.08.2022, Maciej Róg

Album multimedialny

	Kronika parafii Rzochów 1837–1971
	Rzochów z roweru — kościół św. Marka Ewangelisty w Mielcu-Rzochowie

Lista zdarzeń (33)

Historia badań genealogicznych (3)

Rekordy linkujące

• miejsce — publiczne dla wszystkich
• właściwości — publiczne dla wszystkich
• wyszukiwarki internetowe — tak