| opis genezy |
- Ludwik Stomma, „Słownik polskich wyzwisk, inwektyw i określeń pejoratywnych”, Oficyna Wydawnicza Graf-Punkt, Warszawa 2000, ISBN 8387988723, s. 24:Bździoch, Bździak – od bździeć – zmyślać, bajać; także (ludowe – południowa Polska): psuć powietrze, robić pod siebie. Małe nieznośne dziecko. Również: dziecko słabe, chorowite (Józef Kantor).
- Internetowy słownik języka polskiego PWN 2447045 • 2447046bździć posp. «wydalać gazy trawienne», bździna posp. «gazy wytwarzane w jelitach i wydalone na zewnątrz»
|
